لوپوس بیماری صعب العلاج for Dummies

لوپوس بیماری صعب العلاج for Dummies

Blog Article

رنگ پریدگی یا کبود شدن انگشتان یا پاها از سرما یا استرس؛

لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلول‌های سیستم ایمنی اشتباهاً به بافت‌های خود حمله می‌کند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگان‌های درگیر می‌شود. این بیماری می‌تواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریه‌ها، کلیه‌ها و رگ‌های خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.

با این حال، معمولا با تشخیص زود هنگام و درمان لوپوس، از وارد شدن آسیب جدی به کلیه ها می ‌توان جلوگیری کرد. از این جهت مهم است که هر دارو را طبق تجویز پزشک، مصرف کنید. مدیریت علائم بیماری لوپوس

سیستم ایمنی بدن شما، پروتئین ‌هایی را با عنوان آنتی بادی تولید می‌کند که می توانند با عفونت مبارزه کنند.در لوپوس، بدن نیز آنتی بادی هایی را تولید می کندکه به بافت ‌های خودش حمله کنند. ما مطمئن نیستیم که چرا این اتفاق می‌افتد اما احتمالا به دلیل ترکیبی از عوامل محیطی، هورمونی و ژنتیکی است.

هورمون ها ترکیباتی شیمیایی هستند که در بدن تولید می شوند و فعالیت سلول ها و ارگان های خاص را در بدن کنترل و تنظیم می کنند.

شاید این گونه بتوان توضیح داد که چرا بیماری های خود ایمنی بیشتر بر خانم ها تاثیر می گذارند.

در نتیجه، این سیستم از نیروهای خود برای نابودی بافت های سالم و آنتی ژن ها استفاده می کند. در نهایت فرد با التهاب، درد بیماری لوپوس لیدی گاگا و آسیب دیدن بافت ها روبرو خواهد شد.

در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد. درمان لوپوس بر کنترل علائم و محدود کردن میزان آسیب این بیماری به بدن متمرکز است. می‌توان این بیماری را به حداقل رساند تا تأثیر لوپوس بر زندگی کمرنگ تر شود؛ اما بیماری به طور کامل از بین نمی‌رود. بسیاری از افراد دارای علائم خفیف، ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشند یا فقط دوره‌های متناوب داروهای ضد التهاب برایشان کافی باشد.

به تازگی دانشمندان در حال بررسی فلور باکتری روده به عنوان عاملی در پیشرفت لوپوس هستند.

فشارخون بالا و تیروئید، از بیماری های شایع هستند که افراد زیادی را درگیر کرده اند؛ گاهی اوقات داروهای مصرفی و روش های درمانی که برای کنترل این نوع بیماری ها به کار می روند؛ موجب بروز اختلالات دیگر می شوند.

اگر مبتلایان به لوپوس، قصد بارداری دارند، باید آزمایش مربوط به این آنتی بادی ها را انجام دهند.

کسانی که علائم جدی‌تری دارند نظیر آسیب ارگان‌های داخلی بدن، ممکن است به همراه داروهای دیگری که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند، به میزان بالایی از داروهای کورتیکواستروئیدها نیاز داشته باشند.

اگر لوپوس دارید باید از قرص های پیشگیری از بارداری استفاده کنید که حاوی هورمون پروژسترون و مقدار کمی هورمون استروژن است و یا می توانید از روش‌های فیزیکی جلوگیری کننده از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید. این کار به این دلیل است که هورمون استروژن به احتمال زیاد باعث تشدید بیماری می‌شود. اگر تحت درمان با داروهای استروئیدی هستید، باید از داروهای ضد بارداری مدروکسی پروژسترون استات که به صورت تزریقی تجویز می شود، اجتناب کنید.

غدد لنفاوی که در مجاورت عروق خونی متورم قرار دارند، تحت تأثیر قرار می‌گیرند.